Lidhja qe ekziston mes bronkitit kronik dhe H.pylorit.

Në vitet e fundit, një sërë çrregullimesh ekstradigjestive, duke përfshirë sëmundjet kardiovaskulare, të lëkurës, reumatizmave dhe të mëlçisë, janë shoqëruar me infeksionin Helicobacter pylori (H. pylori).
Një numër studimesh epidemiologjike dhe serologjike, rast-kontroll sugjerojnë se infeksioni me H. pylori mund të shoqërohet me zhvillimin e bronkitit kronik. Gjithashtu është konstatuar një bashkëjetesë e shpeshtë e tuberkulozit pulmonar dhe infeksionit H. pylori. Për më tepër, studimet e fundit kanë treguar një seroprevalencë të rritur të H. pylori në pacientët me bronkektazi dhe në ata me kancer të mushkërive. Nga ana tjetër, astma bronkiale duket se nuk është e lidhur me infeksionin H. pylori.
Bronkiti kronik është një sëmundje pulmonare e karakterizuar nga pengesa e rrjedhës së ajrit për shkak të inflamacionit kronik të rrugëve të vogla të frymëmarrjes.
Bronkiti kronik ishte shoqëruar me ulçerë gastroduodenale shumë vite përpara se të identifikohej infeksioni me H. pylori si shkaktar i sëmundjes së ulçerës peptike. Tre studime epidemiologjike, të kryera ndërmjet viteve 1968 dhe 1986, treguan se prevalenca e bronkitit kronik në pacientët me ulçerë peptike u rrit dy deri në tre herë krahasuar me atë në kontrollet pa ulçerë. Për më tepër, një studim pasues tregoi se bronkiti kronik ishte një shkak kryesor i vdekjes në mesin e pacientëve me sëmundje të ulçerës peptike.
Lidhja e raportuar midis këtyre dy sëmundjeve fillimisht i atribuohej rolit të njohur të pirjes së duhanit si një faktor i pavarur si në ulcerogjenezën ashtu edhe në zhvillimin e bronkitit kronik. Megjithatë, në vitin 1998, Gaseli dhe kolegët kryen një studim pilot prospektiv në një kampion prej 60 pacientësh italianë me bronkit kronik dhe gjetën një seroprevalencë të rritur të infeksionit H. pylori krahasuar me atë të zbuluar në 69 kontrolle të shëndetshme.
Këto rezultate sugjeruan, për herë të parë, se infeksioni me H. pylori në vetvete mund të lidhet me një rrezik në rritje të zhvillimit të bronkitit kronik. Dy vjet më vonë, një studim i madh epidemiologjik në 3608 të rritur danezë tregoi se bronkiti kronik mund të jetë më i përhapur tek gratë seropozitive me H. pylori se sa tek ato të painfektuara. Për të hetuar më tej lidhjen e raportuar midis infeksionit H. pylori dhe bronkitit kronik, së fundmi u krye një studim rast-kontroll në një grup prej 144 pacientësh grekë me bronkit kronik dhe 120 subjekte kontrolli. Rezultatet ishin në përputhje me ato të meparshme.
Disa autorë supozuan se aktivizimi kronik i ndërmjetësve inflamatorë të shkaktuar nga infeksioni H. pylori mund të çojë në zhvillimin e një procesi inflamator jospecifik, siç është bronkiti kronik. Dihet mirë se H. pylori stimulon lirimin e një sërë citokinash proinflamatore, duke përfshirë interleukin-1 (IL-1), IL-8 dhe TNF-A. Çrrënjosja e H. pylori çon në normalizimin e niveleve të citokinës në serum. Studimet e fundit treguan se të njëjtat citokina mund të çlirohen gjatë rrjedhës dhe acarimeve të bronkitit kronik. Mekanizmat themelorë, të cilët nxisin dhe kontrollojnë këtë proces inflamator në bronkitin kronik, janë ende të paqarta. Prandaj, ne mund të supozojmë se infeksioni me H. pylori mund të luajë një rol proinflamator dhe të bashkë-shkaktojë bronkitin kronik me faktorë të tjerë mjedisorë më specifikë, gjenetikë.