Të hash një pjatë me makarona ose oriz ose sasi të mëdha buke, pica, produkte furre… do të thotë të futësh një sasi të qartë karbohidratesh që treten dhe përthithen në vilët e zorrës së hollë.
Pas një vakti ka një pik të sheqerit në gjak, një rritje të mprehtë të sheqerit në gjak dhe te insulinës në gjak. Insulina “merr” glukozën nga gjaku për ta vendosur brenda hepatociteve(qelizave të mëlcisë)
Dhe për sa kohë që insulina është në gjak, glukoza hidhet në hepatocitet e mëlçisë.
Grumbullimi i glukozës brenda mëlçisë ndodh kryesisht tek femrat, sepse ato kanë më pak masë muskulore se meshkujt.
Glukoza në gjak nën kontrollin e insulinës lëshohet në mëlçi dhe pjesërisht edhe në muskuj. Kur keni më pak masë muskulore, keni tendencë të shtoni peshë lehtë dhe shpejt nëse marrim shumë karbohidrate.
Kjo ndodh sepse glukoza që rrjedh nga karbohidratet dietike, nuk mund të hyjë në muskuj .
Dhe për këtë arsye doza mbizotëruese e glukozës shkon në mëlçi.
Nga natyra, gratë kanë më pak muskuj se burrat.
Më pas nëse nuk ushtron aktivitet motorik sërish humbet shpejt muskulin që ka dhe nuk dobësohet më pavarësisht përpjekjeve të mëdha apo dietave të mrekullueshme (të cilat nuk ekzistojnë). Humbja e muskujve mund të prekë edhe mashkullin.
Me kalimin e viteve, masa e muskulare e muskujve gjithashtu zvogëlohet tek burrat. Pra, glukoza nuk shkon në muskujt, të cilët nuk janë më aty, dhe pothuajse e gjitha shkon në mëlçi. Një person vazhdon të hajë njësoj si gjithmonë dhe shëndoshet sepse i ka humbur muskujt!
Më pak muskuj do të thotë më shumë glukozë në mëlçi, do të thotë shndërrim i glukozës në yndyrë!
Mëlcia e yndyrshme
Glukoza e tepërt në mëlçi shndërrohet në glikogjen, deri në një nivel specifik, i cili ndryshon nga personi në person.
Mund të grumbullohen rreth 30-40-50 gram glikogjen. Glikogjeni është një zinxhir i gjatë rrjeti i molekulave të vetme të glukozës të bashkuara së bashku. Por glikogjeni peshon shumë dhe më pas natyra e lejon atë të grumbullohet pak.
Pasi të tejkalohet pragu personal i ngopjes së glikogjenit në mëlçi, glukoza shndërrohet në acid palmitik, një acid yndyror që grumbullohet në mëlçi ose ruhet në depozitat dhjamore të trupit të njeriut.
Ekziston një proces biokimik i quajtur lipogjenezë. Kjo do të thotë, mëlçia prodhon yndyrë.
Glikogjeni dhe acidet yndyrore brenda hepatociteve(qelizave të mëlcisë) shkaktojnë steatozë hepatike, të ashtuquajturën mëlçi yndyrore.
Mbi 40% e të rriturve dhe akoma më shumë femrave në menopauzë, mbipeshë dhe obeze kanë sëmundje të mëlçisë dhjamore. Fatkeqësisht, kjo sëmundje e mëlçisë është plotësisht e nënvlerësuar.
Me steatozë dhe nivele të larta të sheqerit dhe insulinës në gjak është shumë e vështirë të humbësh peshë sepse trupi shtyhet drejt grumbullimit të yndyrës së barkut, rritjes së triglicerideve, kolesterolit në gjak.
ÇFARË TË BËNI?
Kushtojini vëmendje dozës ditore të karbohidrateve (sidomos ushqimeve të bëra me miell).
Për të humbur peshë ju duhet të “shkarkoni” mëlçinë tuaj nga glikogjeni dhe yndyra e grumbulluar brenda qelizave të mëlçisë.
Shmangia e pikut të glicemisë pas çdo vakti është zgjedhja e duhur për të humbur peshë, për të eliminuar mëlçinë e yndyrshme dhe për të rifituar një peshë të shëndetshme trupore.
Disa herë në javë preferoni drithërat integrale dhe jo makarona.
Një porcion i miellit të bardhë jointegral të vendosur në ujë gjeneron ngjitës për shkak të pranisë së glutenit.
Një porcion me drithëra të plota të vendosura në ujë prodhon filiza.
Mielli është një ushqim “i vdekur”.
Drithërat integrale janë ushqime të gjalla.
Leave a comment