Nëse disa ushqime ju shkaktojnë një reagim të bezdisshëm, ndonjëherë edhe të rëndësishëm, në organizëm, pas marrjes së tyre në dietë, sigurisht që është një tolerancë e dobët e tyre nga ana e trupit tonë: në veçanti, sot do të flasim për një substancë, të aftë për të shkaktuar një reagim problematik, ose alergji në disa raste, dhe nuk është as nikel, salicilate, gluten… Sot do të flasim për histaminën, që lidhet me shumë gjendje.
Çfarë është hstamina?
Histamina është ndër faktorët që shpesh përfshihen në proceset e mbindjeshmërisë së organizmit ndaj disa reagentëve. Kjo është një molekulë e pranishme brenda trupit tonë, një aminë biogjene, e cila sintetizohet duke filluar nga L-histidina, falë histidinës dekarboksilazës dhe akumulohet brenda qelizave si mastocitet dhe bazofile, qeliza të përfshira në përgjigjen alergjike dhe imune, dhe më pas në të degradohet, nga enzima diamine oksidazë (DAO). Nuk është një përbërës i thjeshtë, në fakt, histamina është e përfshirë në disa funksione të trupit tonë, si tretja, reagimi inflamator ( ka veprim vazodilatues, hipotensiv dhe depërtues) dhe neurotransmetim.
Një reagim ndaj histaminës mund të përfshijë si sistemin imunitar, në këtë rast është një alergji ndaj histaminës ose një mungesë enzime që shkakton intolerancë. Kjo e fundit mund të ndodhë në tre raste: nëse ka një deficit të DAO, i cili më pas nuk degradon histaminën, nëse e njëjta enzimë frenohet nga marrja e alkoolit dhe drogave, së fundi, nëse marrim një sasi të tepërt të histaminës përmes dietës. Prandaj, staminoza nuk është një alergji, sepse nuk ka asnjë reagim të sistemit imunitar, por vetëm një intolerancë enzimatike.
A lidhet një tepricë e histaminës me SIBO dhe sëmundjet autoimune?
Pse mund të lidhet me fenomene autoimune? Histamina është një ndërmjetës i fortë i inflamacionit. Një tepricë e histaminës, e ndërmjetësuar nga një reagim i sistemit imunitar, duke u lidhur me receptorët histamineergjikë dhe në veçanti me receptorët H1R dhe H2R, shkakton një rritje të tepërt të prodhimit të antitrupave: kjo çon në një fenomen inflamator kronik, i cili çon në të gjitha sëmundjet inflamatore me baze autoimune si tiroiditi Hashimotos, fibromialgjia, psoriasis dhe shumë të tjera. Teprica e histaminës shpesh mund të shkaktohet nga një disbiozë e veçantë intestinale (SIBO), me inflamacion të mukozës dhe me përshkueshmëri të lartë të zorrëve, pikërisht sepse në nivelin e mukozës së zorrëve kemi filtra, DAO, të cilët nuk lejojnë histaminën që përmbajne ushqimet të kalojnë përmes zorrëve, por ato lejojne aksesin vetëm te mikronutrientët që gjenden në ushqim: filtri është pikërisht kjo shkëputje e histaminës nga përbërësit e tjerë në ushqimet e operuara nga DAO. Pra, këtu është shpjegimi i korrelacionit midis reaksioneve SIBO dhe histaminës. Është e rëndësishme të mbroni DAO-t përmes vitaminave b6, zinkut, bakrit dhe vitaminës C.
Histamia, reaksion alergjik ose intolerancë: le të shohim rastet.
Fillimisht, le të sqarojmë këtë koncept: në rastin e alergjive të menjëhershme, një person tashmë është sensibilizuar (p.sh. ai tashmë ka hasur në një substancë për të ruajtur kujtesën e tij) ndaj një alergjeni të veçantë (p.sh. poleni, marimangat, qimet e kafshëve, një ushqim, etj) prodhon antitrupa specifikë për atë substancë që i përkasin familjes IgE. Njohja e një antigjeni të caktuar nga antitrupi IgE i lidhur me membranën e mastociteve nëpërmjet një receptori specifik përcakton çlirimin e sasive të mëdha të histaminës dhe PAF nga vetë mastocitet, i cili ka funksionin e përpjekjes për të nxjerrë jashtë substancës së rrezikshme. Përgjigja e trupit tonë do të jetë aq e shpejtë sa është e rëndësishme me shfaqjen e astmës, edemës, dermatitit, ënjtjes, teshtitjes, kruajtjes etj. dhe kjo nuk varet nga sasia e antigjenit me të cilin biem në kontakt.
Në rastin e mbindjeshmërisë, nga ana tjetër, reaksionet qelizore hyjnë në lojë pa ndërmjetësimin e IgE dhe histaminës dhe shfaqja e përgjigjes së organizmit tonë nuk është në ekspozimin e menjëhershëm ndaj substancës/s, por në distancë kohore pas ekspozimit të vazhdueshëm. Bëhet fjalë për reaksione qelizore – mediume që sigurojnë ndërhyrjen e limfociteve dhe makrofagëve (në vend të mastociteve), me çlirim vetëm të PAF (dhe jo histamine) në të cilat ndërhyjnë antitrupat e tipit IgG që quhen edhe alergji të vonuara ushqimore ose intoleranca ushqimore ose dukuritë e inflamacionit të ushqimit. Situatat inflamatore përshpejtojnë reagimin dhe shfaqjen e simptomave.
Kjo mënyrë e dytë e reagimit nuk zbulohet me metodat konvencionale që na lejojnë që të vlerësojmë të parën: Testi Prick, Testi Rast, Testi Prist nuk do të jetë pozitiv nëse përballemi me një ndjeshmëri dhe prandaj duhet t’u drejtohemi testeve të cilat studiojë intolerancat ushqimore, sic eshte testi cytotoxic që aplikohet pranë Klinika FitHealth.
Simptomat dhe shenjat:
Tani do të pyesni veten se cilat janë simptomat kryesore përmes të cilave mund të dalloni konkretisht këtë problem: simptomat mund të ndryshojnë;
Në fakt, histamina e përhershme shfaqet me simptoma gastrointestinale, si dhimbje koke me intensitet mesatar ose të lartë, diarre, ënjtje, nervozizëm, ngërçe dhe rinitit, ndërsa ajo e përkohshme, e shkaktuar nga konsumimi i tepërt i ushqimeve të pasura me histaminë frenues të enzimës DAO, shkakton dhimbje koke, nauze, vertigo dhe oreks.
Përveç atyre që u përmendën më sipër, intoleranca ndaj histaminës mund të shfaqet edhe me simptoma tipike alergjie, si astma, urtikarie, bronkokostrisone dhe, në nivel kardioqarkullues, të shkaktojë vazodilatim dhe rritje të përshkueshmërisë vaskulare; prandaj, për të njohur nëse është alergji apo jo, metodat e përdorura për diagnozën për momentin janë simptomat e vlerësimit dhe zhdukja e tyre, nëse simptomat zhduken pas një diete pa histamine, ose mund të bazohet në analizat e gjakut, dozimin e histaminës plazmatike, nivelet e metilistamines në urinë dhe aktiviteti enzimatik i DAO-ve në serum.
Si t’i qasemi intolerancës ndaj histaminës?
Në fillim do të jetë pak e vështirë të eliminohen të gjitha ushqimet që përmbajnë dhe çlirojnë histaminë, sepse janë ato që kënaqin shijen tonë, por është e rëndësishme t’i eliminoni nëse keni mungesë enzimatike për të shmangur përgjigjet jonormale. Përveç kësaj, duhet të kemi parasysh se përmbajtja e histaminës në një ushqim nuk është gjithmonë e njëjtë, në fakt, ajo ndryshon në varësi të ruajtjes, mënyrës së përpunimit dhe erëzave. Ushqimet që përmbajnë më së shumti prej tyre janë peshku (ton, skumbri, sardelet, harenga, açuge, butak), djathërat e stazhionuar, sallami, pijet e fermentuara (verë, shampanjë, birrë), mishi dhe peshku i konservuar, spinaqi, domate, arra, luleshtrydhe, banane, maja dhe ushqime të fermentuara. Ne gjithashtu duhet të shqetësohemi për ushqimet që çlirojnë histamine, si çokollata, ananasi, kikirikët, bajamet, fasulet, thjerrëzat dhe kafeja.
Megjithatë, udhëzimet sugjerojnë të vlerësohet reaktiviteti individual ndaj ushqimeve të ndryshme, duke sugjeruar të raportohen në një ditar ushqimor simptomat e shkaktuara nga çdo ushqim i konsumuar. Në fazën e parë, ato duhet të kufizohen në minimum ose edhe të eliminohen ushqimet që përmbajnë histamine, dhe më pas të rifuten, një nga një, duke vlerësuar reagimin ndaj çdo ushqimi. Kjo procedurë realizohet pranë klinikës FitHealth gjatë kryerjes së testit të intolerancës, ku ju ndiqeni me ecurinë nutricionale ne cdo hap.
Leave a comment